شورای شهر دوره ششم فریدونکنار با وجود گذشت سه سال و نیم از دوره خود نتوانست آنچه از انتظارات مردم می باشد را برآورده کند و حتی اقدامات انجام شده را هم بدون در نظر گرفتن خرد جمعی و صرفا با نگاه به اینکه در دوره خود کاری کرده باشند انجام داده اند تا شاید بتوانند نگاه مردم را نسبت به عملکرد خود مثبت کنند. در این یادداشت به برخی از این اقدامات انجام شده و نشده نگاهی میاندازیم.

پروژه های نیمه کاره گذشته همچنان رها شده

مطمنا یکی از توقعات بجای مردم این بوده شورای شهر دوره ششم بجای استارت پروژه جدید در اولین اقدام های خود پارکینگ طبقاتی را به مرحله اجرا می رساند یا پارک تخصصی کودکان را که از دوره شورای پنجم بر زمین مانده بود را به مراحل اجرایی خود می رساند اما متاسفانه هیچ اقدام رو به جلویی در این زمینه نداشت و در دیگر آسیب بجا مانده ازسالیان دراز با توجه به اقدامات اولیه خوبی که در حال انجام بود اما بازهم کوه زباله همچنان در آنجا باقی ماند و هیچ اتفاقی هم در این دوره رقم نخورد و متاسفانه وعده های خلا واقع به مردم داده شد. البته پروژه نیمه کاره بلوار خیابان ولیعصر و بلوار خیابان بهشتی که از دوره پجم بود به اتمام رسید

پروژه های جدید پر حاشیه

شورای شهر در اولین اقدام خود در بحث برندینگ شهری اقدام کرد تا نماد فریدونکنار را در ورودی ها و خروجی های شهر نصب کند با توجه به اقدام مثبت انجام شده اما واکنش بسیاری از طراحان و شهروندان در انجام ضعیف نوع طرح و اجرای آن را به همراه داشت.

در دیگر پروژه بزرگ که جزو بمب خبری این دوره برای مردم بود انجام توافق و قرارداد با قرارگاه خاتم بود تا در جهت پیاده راه ساحلی مردم با اتفاق ویژه ای همراه باشند اما متاسفانه با گذشت زمان و عوض شدن شهردار در مدت 2 سال این قرار با کلی حواشی که همچنان ادامه دارد ملغی شد و شورا تصمیم گرفت خودش پروژه را در حدی پیش ببرد.

پروژه دیگر اما میدانگاهی روبروی بندر فریدونکنار و در تقاطع کمربندی بود که این پروژه هم با توجه به سال ها رسانه ای شدن و توافقات اما در پرده ای از باهام در این دوره از شورا بدون پیگیری و بدون توضیح به مردم ملغی شد و در یک تصمیم عجیب این میدان به روبروی شهرداری منتقل شد و در یک 3 راهی یک میدان بدون کارشناسی دقیق و بسیار هم بزرگ زده شد که تا به الان و با گذشت چند وقت کوتاه از افتتاح آن چندین تصادف در آن جا رخ داده است/

پروژه دیگر انجام شده اما با کترین کیفیت موزاییک کاری بازار بود، در ابتدا در نشست ها و رسانه از لفظ سنگفرش بازار روز استفاده میکردند اما بعد از کلی معطلی و کنده کاری ها و اعتراضات کسبه های بازار نسبت به کند بودن پروژه در اتفاقی عجیب موزاییک را بجای سنگ به کار بردن و به مردم گفتند چون سنگفرش گران بود از موزاییک استفاده کردیم.

در دیگر اقدام شوای شهر ششم میتوان به برگزاری نشست خبری و اذعان ساخت بازارچه صنایع دستی نام برد که این اتفاق انجام نشد،بیرون بردن زباله های روبروی فرزادشهر بود که این اتفاق هم به سرانجام نرسید،استحکام پایه های پل مرکزی شهر که انجام نشد هم جزو همان وعده ها صرفا خبری اعضای شورای شهر ششم بود

حرف آخر

شورای شهر ششم که در ابتدای ورود توانست حدود 20 میلیارد تومان تجهیزات از بودجه دولتی به ناوگان حمل و نقل شهرداری اضافه نماید اما باید پذیرفت که توانست آن شورای شهر تصمیم گیر و تصمیم ساز با ثبات باشد، عوض کردن شهردار بعد از سال به نوعی شکست برای شورای شهر ششم محسوب میشد،عدم علنی کردن جلسات برخلاف شعارهای آن ها بود،برخوردهای بد رسانه ای برخی از افراد دور از شانیت شورای شهر بود،عدم شفاف سازی مالی هم جزو نقاط ضعف این شورا محسوب میشد،شورای ششم همچنان مانند گذشتگان آسفالت و اگوگذاری را جزو دستاوردهای خود میدانست که باید بدانند انجام روتین وظیفه محور دیگر برای مردم قابل تقدیر نیست،شورای ششم حتی در بحث بالا بردن عوارض و چند برابری کردن آن سرمایگذاران را بجای جذب فراری داد و در حث جذب سرمایه گذران همچنان مردود ماند.

یادداشت: سید عباس بردبار